Barok w Polsce
Barok w Polsce najbardziej intensywnie rozwinął się w czasie dojrzałego etapu baroku w Europie, czyli w drugiej połowie siedemnastego wieku. Barok w Polsce to przede wszystkim sztuka sarmacka, która świeciła triumfy wśród ziemian i szlachciców polskich. Sztuka baroku w Polsce to także powstawanie pięknych obrazów barokowych na ścianach wielkich kościołów. Ciekawym przykładem rozwijania się sztuki baroku w Polsce były portrety trumienne, które tworzono wtedy na potęgę.
Najbardziej popularna była oczywiście tematyka religijna, mniej symboliczna, rzadziej także w epoce baroku tworzono jakiekolwiek obrazy o tematyce historycznej, jak to się działo we Włoszech w tamtym okresie. Tematyka religijna w sztuce baroku spełniała funkcje kontrreformacyjne, utrzymywana była często w ponurej stylistyce dance macabre. Wszystko miało wzbudzić trwogę, miało zwrócić wierzenia ludu ku chrześcijaństwu. To co w Polsce działo się niedobrego w tym czasie to włączanie w portrety religijne wizerunków fundatorów obrazów. Czyli w ostatnią wieczerzę wkładano wizerunek szlachcica, który ufundował w kościele dany obraz, co dziś wydaje się groteskowe, ale tak naprawdę oddaje sposób myślenia ówczesnych ludzi.