Calder

image W kompozycjach swoich zrazu nawiązywał do tradycji konstruktywizmu i abstrakcji geometrycznej, potem zaczęły dominować elementy abstrakcji organicznej, a równocześnie romantyzmu, fantastyki l magii. Czasem dochodził do głosu nieco przewrotny humor, jak na przykład w tworzonych od roku 1942 mobilach z cyklu Konstelacje to przestrzenne kompozycje z kul, owalnych wahadeł, gongów i niespodziewanie uderzających w nie młotów. Mobile najczęściej są polne liryzmu, natomiast w sabilach przeważają formy agresywne; mysta często podkreśla to jeszcze przez dobór kolorów – jasnych w mobilach, czarnego w sabilach. We wszystkich tych rzeźbach widoczne są wyraźnie powiązania z twórczością surrealistów-zarówno w niezwykłym, specyficznym nastroju, jaki wywołują zawieszone w przestrzeni formy, jak i w udziwnionej figuratywności ruchomych lub nieruchomych stworów, fantastycznych, tajemniczych postaci ludzkich lub zwierzęcych. Calder bowiem, podobnie jak Arp, w swojej twórczości rzeźbiarskiej szukał relacji między surrealizmem a sztuką abstrakcyjną. Na szeroką skalę eksperymenty w zakresie rzeźby kinetycznej podjęto po drugiej wojnie światowej. Tuż po roku 1945 przejściowo zainteresował się tym problemem Lynn Chadwick, który swoją twórczość rzeźbiarską zaczął od mobilów wzorowanych na Calderze. Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych Robert Muller wprowadzał czasami w swoich rzeźbach z żelaza elementy ruchome.