Leonardo da Vinci
Renesans to okres, w którym tworzyli wybitni artyści. Jednym z nich jest Leonardo da Vinci, wielki humanista, który nie ograniczał się tylko do jednej dziedziny sztuki, nie ograniczał się nawet tylko do sztuki. Łączył kreatywność i matematyczny umysł.
Zaczynał od tworzenia dzieł religijnych, przedstawiających głównie wizerunki Marii np. „Zwiastowanie”, wprowadzając nowatorskie metody i środki wyrazu. Leonardo w początkach swej kariery był nadwornym portrecistom, stworzył wtedy nową technikę – sfumato, którą osiągnął za pomocą miękkich przejść od światła do cienia. Dzięki temu przedmioty znajdujące się na jego obrazach traciły swoją pierwotną sztywność, ich kontury wydawały się bardziej miękkie.
Leonardo stał się mistrzem w operowaniu cieniem i światłem, potrafił ukazać na swych obrazach odmienną porę dnia, jasność i ciemność. Leonardo szukał i tworzył, nie odrzucał dokonań innych malarzy, dlatego też stosował perspektywę, by nadać swoim obrazom większej głębi. Przykładem takiego dzieła jest „Ostatnia wieczerza”, która do dzisiaj wzbudza kontrowersje wśród badaczy i inspiruje pisarzy do tworzenia powieści.