Malarstwo
Jednym z najważniejszych artystów abstrakcjonizmu, był Jackson Pollock, który namawiał odbiorców swojej sztuki do patrzenia na obrazy w inny sposób niż robili do tej pory. Powinni używać oczu wyobraźni, by móc dostrzec piękno malarstwa abstrakcyjnego, jakkolwiek przedstawianego. Malarze nie narzucali wizji swojego obrazu, nie narzucali interpretacji, które mogłyby nakierować odbiorcę na właściwy trop. Raczej pozostawali przy tym, by oni tworzyli własne wizje ich wyobrażeń.
Równolegle rozwijała się abstrakcja geometryczna. Obraz w żaden sposób nie był w stanie naprowadzić na nastrój, w jakim malował go artysta. Na płótno nakładali idealne, gładkie powierzchnie barwne. Obraz nie powinien przedstawiać żadnego obiektu, lecz oddziaływać jako czyste malarstwo. Dzisiaj, współczesny człowiek może zastanawiać się, jaki jest sens przedstawiania tak rzeczywistości. Jednak świat po II wojnie już nie był taki sam, był pusty, został wyprany z wszelkich wartości, a człowiek zwątpił w większość zasad moralnych. Dlatego też artyści nie mogli wyzbyć się takiego samego uczucia, ich obrazy przedstawiały to, to pozostało – własna wyobraźnie i kreatywność. Przekazywanie czystego malarstwa bez żadnych wskazówek na to, by zmienić świat.