Poezja jako przerwa
Czy to nie dziwne, że świat zupełnie inaczej traktuje pisarzy powieści obyczajowych, a inaczej poetów? Osoby, które piszą wiersze to dla nas ludzie oderwani od rzeczywistości. Natomiast, Ci którzy piszą powieść wydają nam się bliżsi, gdyż ich książki często opowiadają historie, które mogłyby zdarzyć się obok nas. Tymczasem to właśnie wiersze są bliższe problemom zwykłych ludzi. To one niosą ze sobą opisy stanów ducha czy nastrojów człowieka. One pomagają je nazwać i rozpoznać ich symptomy. Zazwyczaj wiersze zawierają gotowe sposoby na rozwiązanie dręczących nas problemów. Niestety program nauczania języka polskiego skupia się głównie na epice, natomiast liryka pojawia się jako przerwa między kolejnymi powieściami i nowelami. Jedna godzina lekcyjna to szybka interpretacja kilku wierszy danego autora. Natomiast powieść omawiana jest czasami na kilkunastu lekcjach. Z tego powodu w dorosłym życiu częściej zaglądamy do prozy niż do poezji. Tkwimy bowiem w błędnym przekonaniu, że z fraszki czy ody nie uzyskamy odpowiedzi na dręczące nas pytania.