Proza Stachury
Poetycka proza – nic innego mi do głowy nie przychodzi, gdy myślę o utworach Stachury pisanych prozą. Dużo niecodziennych określeń, ozdobników, aluzji poetyckich, zagmatwania i porównań, by powiedzieć, wprost, że to czysta proza, jakiej wiele na rynku literackim. Słynna i znana chyba wszystkim Siekierezada doczekała się adaptacji filmowej. Początkowo to autor sam, osobiście napisał scenariusz do filmu, jednak nie został on zatwierdzony przez reżysera Leszczyńskiego, jako zbyt zagmatwany i mało przejrzysty. Stachura zerwał, więc współpracę z Witoldem Leszczyńskim, tej jednakże nakręcił film w 1985 na podstawie scenariusza nieco zmodyfikowanego. Inny jego utwór „Cała jaskrawość” to opowieść o ludziach prostych i w swojej prostocie mądrych. Niezapomniana stara Taborska i Potęgowa mówią językiem ludu, świetnie spisanym przez Stachurę. Bo ten wieczny chłopiec – poeta kochał ludzi i z nimi najwięcej rozmawiał w swoich podróżach. Odpowiedzi na pytania o sens cierpienia i czym jest pamięć według Stachury można znaleźć w „Fabula rasa” kultowa „powieść dla niepokornych”