Smoczy jeźdźcy
W pradawnych czasach pewna grupa wybrańców zaprzyjaźniła się z tak potężnymi istotami, jakimi są smoki. Powoli zaczęli się z nimi zżywać, aż zrobili z nich prawie że domowe zwierzęta, które potrafili ujeżdżać. Potrafili oni zdobywać przestworza latając na swoich potężnych smokach. Jednak zostali zabici, a niedługo później pewien młodzik znów stać się smoczym jeźdźcem… Miał on na imię Eragon i był piętnastoletnim chłopcem. Wychowywał go na farmie jego wuj, nazywany Garrow. Ten chłopiej w miejscu zwanym Kośćcem znajduje magiczny, nieznany kamień. Kościec było to miejsce wysoko w dzikich górach, niedaleko wioski Eragona, która nazywała się Carvahall. Eragon żył w króleswie Alagaesii, gdzie rządy miał król – tyran Galbatorix, który kiedyś sam był Smoczym Jeźdzcem, nim jego smok został zabity przez urgale. Gdy człowiek ten dowiedział się o odmowie na prośbie otrzymania nowego, młodego smoka i wpadł w szał. Wtedy to zabił wszystkich pozostałych Smoczych Jeźdźców i zniszczył ich dawną tradycję i pamięć o nich. Gdy to się stało, został on królem królestwa Alagaesii. Gdy Eragon powrócił z polowania, chciał sprzedać niebieski kamień, który znalazł. Sprzedawca jednak stwierdził, że nie ma on żadnej wartości. Potem owy kamień okazał się jajem z którego wykluł się smok. Ale to już inna historia…