„Wielki Czerwone smok” -wersja druga
Na drugiej wersji ” Wielkiego czerwonego smoka i niewiasty obleczonej w słońce ” jest bardziej szczegółowa. Tym razem kompozycja podzielona jest na dwa obszary tak jak w „Aniołach dobra i zła” .Smok znajduje się u góry skąd spogląda na niewiastę .Ona zaś zajmuje dół kompozycji. On pozostaje w cieniu a ona w światłości. A więc znów mamy obraz pełen kontrastów. Obydwoje mają rozłożone skrzydła. Z jej skrzydeł wydobywa się blask,z jego skrzydeł ciemność. Są uosobieniem dobra i zła. Obydwoje tworzą jedność i są nierozłączalni. Spoglądają na siebie tak jak by wiedzieli o swym przeznaczeniu. W tym dziele niewinność kontrastuje z namiętnością i brutalnością, kobiecość z męskością, są dla siebie jak alfa i omega dwa bieguny które bez siebie nie mogą istnieć. Kontrastują tu nawet kształty, postać kobiety jest opływowa i delikatna tak jak jej skrzydła. Smok zaś jest umięśniony i kanciasty. Wydaje się jakby szykował się do skoku na ową kobietę . Jest to kolejne wybitne dzieło artysty.