W Polskich szkołach wprowadzono przedmiot zwany „Sztuka”. Jest to połączenie wcześniejszej plastyki i muzyki.
Dzięki temu uczniowie mają mniej godzin lekcyjnych. Także etaty nauczycieli się zmniejszyły. Na takich zajęciach Sztuki uczniowie tworzą swoje małe dzieła. Poznają także twórczości sławnych artystów i ich biografie. I tak widząc obraz na przykład Picassa, potrafią przypisać go do autora. Często to na tych zajęciach odnajdowani są nowi młodzi artyści. Prace wysyłane na różne konkursy, mogą zdobywać wszelakie nagrody, nawet bardzo cenne. I tak na przykład obraz Anny Kowalskiej z mojej wioski może wisieć wśród innych dzieł w Warszawie. Co pozwoli na spełnienie marzeń i otworzy drzwi do dalszych osiągnięć.
Te małe zajęcie w szkole wyjaśniają dzieciom i młodzieży, czym jest kultura. Dla wielu to jedyna możliwość , aby zaznajomić się z tym tematem. Gdy dorosną, świadome co to jest między innymi kultura słowa, kultura osobista pozwoli im na kierowanie się panującym normą i zasadom.
Sztuka jako przedmiot obowiązkowy w gimnazjum,pozwala na okiełznanie dzieci w trudnym wieku. Jest to okres buntu, gdy neguje się wszystko. Jeżeli nauczyciel potrafi zainteresować uczniów swoim przedmiotem, może dzięki temu wpoić im zasady. Nauczyć piękna i wrażliwości na sztukę, przyrodę i tym podobne.
Na sztuce słucha się muzyki sławnych kompozytorów jaki i muzyki słuchanej przez samych uczniów. Jest ona najróżniejsza zaczynając od „Jazzu” po przez różne odmiany „Metalu” do „Hip-Hopu”, „Rapu”, czy „Reage”. A jak powszechnie wiadomo, muzyka nie tylko uspokaja i relaksuje ale i łagodzi obyczaje. Dlatego warto,aby nauczyciel wychodził naprzeciw swojego podopiecznym. Warto aby w plan zajęć zostały wpleciony także tematy które ich zaciekawią. Mile widziany jest czas podczas lekcji przewidziany na dyskusje. Dzięki temu można rozbudzić abstrakcyjne myślenie młodego człowieka. Dzięki wysłuchaniu co ma do powiedzenia, z pewnością pozwolą go zrozumieć. A jednocześnie wzbudzimy w uczniu zaufanie, okazując zainteresowanie jego punktem widzenia.