Sztuka renesansu
Renesans to epoka, która wiele zaczerpnęła z klasycyzmu starożytności, w wielu dziedzinach jak malarstwo, rzeźbiarstwo czy architektura. Rozpoczął się mniej więcej w XIV wieku, choć dokładna data jest ciągle tematem sporu wielu badaczy, i trwał do końca XVI wieku. Jego kolebką są Włochy, to tam tworzyło najwięcej artystów i oni ustalili trendy i normy, które były stosowane w innych państwach europejskich.
Renesans to epoka, w której religia i sztuka stanowiły jedność, Bóg nie budził strachu, był raczej uważany za stwórcę i artystę (jak pisał Kochanowski w swoich wierszach). Przede wszystkim czczono człowieka jako istotę rozumną. Sztuka stała się narzędziem do poznawania rzeczywistości, odkrywania nowych horyzontów. Ważnym odkryciem w malarstwie była perspektywa, która nadała nowy wymiar obrazom. Stały się one bardziej żywe i realne. Nie przedstawiano tylko scen religijnych, ale także zaczęto dostrzegać piękno życia codziennego, które było uwieczniane na płótnie.