Shaikani
Kiedyś w pradawnym cesarstwie Hybronickim, najwyższy alchemik samego Imperatora, nazywany Malacay, postanowił znaleźć lek na cierpienie i sposób na ucieczkę od śmierci. Przez wiele lat swojej pracy próbował dociec swojego celu. Mijały wiosny, aż w końcu jeden ze smoków, który nazywał się Ur, postanowił podzielić się z nim swoją krwią. W ten oto sposób wszystkie choroby ominęły Malacay’a, stał on się silny niczym smok i potrafił uciec nawet od Rzeki Dusz. Jednak został on przeklęty i zgładzony przez bogów za to że stał się nieśmiertelny. Jego dzieci odziedziczyły po nic swą krew i stali się smoczymi wojownikami. Owi smoczy wojownicy zostali nazwani Shaikanami, co w pradawnym i mrocznym języku znaczy bezbożny. Tak jak ich stwórca zostali przeklęci przez bogów światła i zapomniani. Zamieszkiwali oni twierdze Shaikur, która znajdowała się na stokach północno-zachodnich gór w krainie Żelaznych Pól. Są potężnymi wojownikami, a przyjmując nowego członka do swojej rodziny przeprowadzają święcenia, w których to nowicjusz łączy swą krew z krwią patriarchy, czyli smokiem Urem. Shaikani są nie lubianym narodem, który zawdzięczył sobie uratowanie świata. Ich stolica – Shaikur, jest położona na granicy królestw mrocznych elfów, ziem orkowych klanów, oraz ludzkiej marchii.