Bajka „Filozof” Ignacego Krasickiego
W bajce „Dewotka” Krasicki wyśmiewa próżną modlitwę. Przedstawia kobietę, której słowa stoją po przeciwnej stronie niż czyny. Nie respektuje ona zasad, które sama głosi. Potrafi dużo mówić, ale jeżeli ma coś zrobić to się chowa. Krasicki wyśmiewa fałsz, zewnętrzną pobożność, a także brak zasad. „Gdy trwoga, to do Boga”. Jak smutne a zarazem prawdziwe jest to hasło. Kiedy jest nam dobrze najczęściej zapominamy o Bogu, o modlitwie cieszymy się tym co mamy. Kiedy jednak nadejdą złe dni, kiedy zdarzy się jakaś katastrofa wtedy szukamy pomocy poprzez modlitwę chcąc natychmiastowej pomocy. Krasicki przedstawia nam je w bajce „Filozof”, w której wyśmiewa pychę, wiarę w zabobony, odrzucenie przekonań, a także chwiejność ludzkich poglądów. Uważa, że ludzie posiadają te wszystkie wady i na przykładzie ludzkiej sylwetki filozofa ukazuje je nam. Krasicki przedstawia świat niesprawiedliwy, a ludzi próżnych, którym brakuje krytycyzmu. W bajce „Malarze” Ukazuje dwóch ludzi, z których jeden jest ubogim mistrzem, a drugi to tylko bogaty patałach.