Category Archives: Treny Kochanowskiego
Tren IV i V
Tren IV – Kochanowski nazywa śmierć okrutną. Zarzuca jej, że „zgwałciła oczy”, przez to, że musiał patrzeć na śmierć własnego dziecka. Urszulkę porównuje do niedojrzałego owocu przywiazanego do drzewa. Śmierć byłaby dla ojca tak samo okrutna w każdym momencie życia dziecka. Jego ból jest tak ogromny, że już nie mógłby być wiekszy. Poeta ma pretensje
Tren VII i VII
Tren VII – Kochanowski zwraca się do ubrań zmarłej córki. Następnie mówi, że ich widok sprawia mu ból, tym bardziej, że wie, że jego córka nigdy już ich nie założy. Nie ma już nadziei na poprawę losu, czuje się skrzywdzony, przeżywa załamanie. Porównuje śmierć do snu żelaznego i nieprzespanego. Opisuje ubrania córki, mówi, że nie
Treny Kochanowskiego n tle tradycji literatury funeralnej
Tren jest gatunkiem funeralnym, czyli żałobnym, pogrzebowym, mającym bardzo długą tradycję, która sięga antyku. Wierszem takim posługiwali się już twórcy biblijni, (np: „Lamentacje” Jeremiasza), Cyceron, Heraklit czy Symonides (przywoływani przez Kochanowskiego). Tradycyjnie tren był jednym utworem oświęcanym osobie dorosłej zmarłej, znanej i zasłużonej. Kochanowski odchodzi od tej tradycji. Poświęca swoje wiersze dziecku, osobie prywatnej. Tradycyjny
Tren II
Tren II, Kochanowski mówi, że chciałby pisać dla dzieci kołysanki, a nie treny, które pisze na cześć zmarłej córki. Śmierć nazywa „srogością ciężkiej Prozerpiny”, nieubłaganą, srorogą nieużytą księżną. Przyznaje, że nie myślał wcześniej o pisaniu lekkich utworów dla dzieci, ponieważ uważał je za błahe, mało ważne. Teraz czuje, że musi pisać o dziecku i dla